Η γλύπτρια Β. Αντωνοπούλου από Ελάτεια

Η ΓΛΥΠΤΡΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΗΜ. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΑΤΕΙΑ (1935-2014)

Του Παναγιώτης Δημάκη, υπεύθυνου ιστορικού αρχείου

Δήμου Αμφικλείας-Ελατείας

Το εμβληματικό Μνημείο πεσόντων Εθνικής Αντίστασης 1941-1944, δημιούργησε με έμπνευση, αγάπη και πρωτοτυπία, για τον τόπο της, την Ελάτεια και σήμερα είναι τοποθετημένο, στήν πλατεία τού Αη-Δημήτρη. Αξιοποιώντας και αξιολογώντας το θέμα, πού γνώριζε πολύ καλά, έδωσε σ’ αυτό, ότι καλύτερο διέθετε σε γνώσεις και τεχνικές, με αναφορές έμμεσες και άμεσες, στήν πλούσια τοπική ιστορία. Το Μνημείο ακολουθεί τήν αρχαία πρακτική, τού Σήματος, με τον κωνικό σωρό από μεγάλα πολύχρωμα ποταμίσια βότσαλα, πού έχουν λειανθεί και εξαγιαστεί με το νερό. Μέσα από αυτό, τέσσερες ανισοϋψείς ράβδοι, συγκρατούν τήν φαρδιά, μπρούτζινη πλάκα, με τρείς αδρά πλασμένες μορφές, έναν άνδρα, μία γυναίκα και έναν έφηβο, με διακριτό το φύλο, ενώ πίσω πυκνά και δυνατά υψωμένα τα χέρια, χαρίζουν το απαραίτητο βάθος πεδίου. Έργο λιτό, πρωτότυπο και ευρηματικό, χρειάζεται πιο άνετο χώρο, για τήν ανάδειξή του

Αισθάνομαι ισχυρή συγκίνηση, ευθύνη και σεβασμό, ευρισκόμενος, ενώπιον μίας περιγραφής, τής προσωπικότητας και τού σπουδαίου, καλλιτεχνικού έργου, τής παλαιάς μου συμμαθήτριας και συμπατριώτισας, Βασιλικής Δ. Αντωνοπούλου. Κρατώ στήν μνήμη μου, τήν αέρινη φιγούρα μίας παιδίσκης, να στροβιλίζεται, μέσα στο σμήνος τών μαθητριών, ανάλαφρη, με τα ξανθά μαλλιά και τα γαλάζια μάτια. Οι σιδερένιοι κοινωνικοί κώδικες, τότε δεν επέτρεπαν τήν συνάφεια, ούτε στο προαύλιο τού παλαιού Δημοτικού Σχολείου, μεταξύ τών μαθητών, έτσι οι αισθητικές κλίσεις, ο ψυχικός πλούτος, οι προδιαγραφόμενες τάσεις, και οι συνακόλουθοι δημιουργικοί της δρόμοι, παρέμεναν, ερμητικά κλειστοί και ανεκδήλωτοι. Πέρασαν πολλά χρόνια, όταν έγιναν γνωστές, οι αξιόλογες, καλλιτεχνικές της επιδόσεις, κυρίως στην Γλυπτική, αλλά και στήν Ζωγραφική, στα ψηφιδωτά και στήν Αγιογραφία, όπου σε όλα διακρίνεται, η άρτια τεχνική, η ευαίσθητη ματιά, η επιλογή τών θεμάτων και η καλλιτεχνική της παρόρμηση, συνομιλίας και μέθεξης με τον θεατή, μέσα από τα σημαινόμενα κάθε της έργου. Γεννήθηκε στήν Ελάτεια Λοκρίδας, όπου τελείωσε τήν στοιχειώδη εκπαίδευση, καταγόμενη από παλαιά και έγκριτη οικογένεια, με σημαντική παρουσία στήν Δημόσια ζωή και Διοίκηση και κυρίως στήν Εθνική Αντίσταση, πού σηματοδότησε εν μέτρω και τήν καλλιτεχνική της τάση και διαδρομή και το ιδεολογικό οπλοστάσιο ,πού ακολούθησε, με συνέπεια. Ολοκλήρωσε τήν Μέση εκπαίδευση, στο 3ο Γυμνάσιο Θηλέων τού Πειραιά. Σπούδασε Γλυπτική, στήν Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1957-1962), ώς υπότροφος, τού Ι. Κ. Υ. με δάσκαλο, το Γιάννη Παππά. Παράλληλα με τήν ενασχόλησή της αυτή, παρακολουθεί και μαθήματα υποκριτικής, στήν Σχολή Σταυράκου (1957-1960). Εργάστηκε στήν κατασκευή σκηνικών θεάτρου και κινηματογράφου. Με τήν περάτωση τών σπουδών της, στήν Σχολή Καλών Τεχνών, εκτός τού διπλώματός της, στήν Γλυπτική, πήρε και το θεωρητικό δίπλωμα, απαραίτητο εφόδιο, για ένα καλλιτέχνη, πού θέλει να διοριστεί καθηγητής, στήν δημόσια εκπαίδευση. Τήν περίοδο 1962-1964, συνέχισε τις σπουδές της, στο Εργαστήριο Ψηφιδωτού, τής Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών αποσπώντας έπαινο. Το 1964, διορίστηκε καθηγήτρια τεχνικών μαθημάτων, στο πρώτο Γυμνάσιο Ναυπλίου. Πρώτη της φορά στην εκπαίδευση λοιπόν, στο πρώτο Γυμνάσιο, τής πρώτης πρωτεύουσας τού Ελληνικού κράτους. Ακολούθως, δίδαξε στα Γυμνάσια Σπάτων, Μαρκόπουλου, Παλλήνης, Νέου Ψυχικού. Τελευταίος της σταθμός στην εκπαίδευση, στάθηκε το 3ο Γυμνάσιο Γλυφάδας, απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε, το 1985. Από τότε και μέχρι το τέλος τής ζωής της, ασχολήθηκε με τη βυζαντινή αγιογραφία, και διετέλεσε μέλος, τής καλλιτεχνικής επιτροπής, τής υπηρεσίας Ναοδομίας, τής Ιεράς Συνόδου, τής Εκκλησίας τής Ελλάδος.

Οι ευθείες γραμμώσεις στά ψηφιδωτά της, έχουν αναφορές σέ πλίθινες κατασκευές, 
πού ή έγκλειστη ζωή και κίνηση, συναντά τα Μεσαιωνικά και νεώτερα λαϊκότροπα 
σύμβολα, πουλιά και θυρίδες επικοινωνίας

Τα έργα της βρίσκονται:
Α) Στήν Κεντρική Πλατεία του Δήμου Ελάτειας Λοκρίδας (Μνημείο Εθνικής Αντίστασης 1941-1944) φωτο 1
Β) Σε πλατεία τής Φλώρινας (χάλκινη προτομή)
Γ) Σε ιδιωτικές συλλογές.
Εκθέσεις στις οποίες έλαβε μέρος:
3η Πανελλήνια Έκθεση Νέων (Ζάππειο, 1964)
1. Διεθνής Έκθεση Γλυπτικής «Νέα Γλυπτική» (1977)
2. 1η Διεθνής Biennale Γλυπτικής (Σκυρώνιο, 1977)
3. Έκθεση διαμαρτυρίας τών αποφοίτων τής Α. Σ. Κ. Τ. (1977)
4. Έκθεση « Γλυπτική ’78 (Φιλοθέη, Αττική, 1978)
5. 2η Διεθνής Biennale Γλυπτικής (Σκυρώνιο,1979)
6. Έκθεση « Γλυπτική ’79 » (Φάληρο, 1979)
7. Έκθεση Εικαστικών Τεχνών στήν πολιτιστική εβδομάδα Ψυχικού (1989)
8. Έκθεση Εικαστικών Τεχνών περιοχής τού Δήμου Γλυφάδας (Γκαλερί Πιερίδη, 2001)
Η Ελάτεια τίμησε το έργο της," Μνημείο Εθνικής Αντίστασης 1941-1944 " με τήν τοποθέτησή του σε περίοπτη θέση

Η Βασιλική Αντωνοπούλου σέ ασκήσεις σχεδίου, 
αποτυπώνοντας, τις ομορφιές τής Ύδρας

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου