Βραβείο "Κελαινώ"

2ο Βραβείο στο 17ο Διεθνή Διαγωνισμό Ποίησης 2017 του λογοτεχνικού

περιοδικού «Κελαινώ» στον Μπάμπη Τσέλο, Βραχινό

                             Παιδιά της Ελλάδας παιδιά που φύγαμε στα ξένα

      Θυμάμαι που μου το 'λεγε η μάνα μου στο μνήμα
      πως ο παππούς μου έσκαβε μες στις στοές την πέτρα
      στις ψυχοβόρες φάμπρικες, πολύ μακριά από σένα.
      Πατρίδα μου πώς θέλησες κι εμένα να δικάσεις
      να μου θερίσεις όνειρα μ' αόρατο δρεπάνι
      και να μου δείξεις ατραπό, που οδηγεί μακριά σου;
      Μάρανες την ελπίδα μου, μ' εξόρισες γλυκιά μου
      με ξέρασες σαν εμετό, με πέταξες σαν ράκος.
      Τόση η πίκρα κι ο καημός, σα θέλησες να φύγω
      τόσα εφόδια μου 'δωσες, για σένα όλα χαμένα.
      Δρασκέλισα τα σύνορα και σκίρτησε η καρδιά μου
      και στα τραγούδια μου ο σκοπός έγινε μοιρολόγι.
      Σε αγαπώ πατρίδα μου κι ας με θωρείς ως ξένο.
      Εσύ όμως δεν μ' αγάπησες, είν' το παράπονό μου.
      Το ξέρω μύριες ξενιτιές, τον τόπο μου δε φτάνουν
      μια λεμονιά μες στην αυλή, κληματαριά στον κήπο
      το χάραγμα στην αμμουδιά, το κύμα που το σβήνει
      αίμα χρυσό στο πέλαγος, λευκό πανί τ΄ανέμου.
      Τα γαλανά τα μάτια σου πανώρια Πηνελόπη
      θα τα 'χω μέσα στην καρδιά, μην τύχει και γυρίσω.
      Θ' αφήσω στο ανώφλι μου αυτό το χελιδόνι.
      Θα σε θυμάμαι αποβραδίς, θα ελπίζω την αυγούλα.
      Θα περιμένω να φανείς, να με ξαναζητήσεις.

      Μπάμπης Τσέλος
      Ν. Βράχα Λαμίας
      2017

      Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου